อนาธิปไตย

Maxi San Miguel นักวิจัยของ CSIC ผู้อำนวยการสถาบัน Cross-Disciplinary Physics and Complex Systems (IFISC) ซึ่งเป็นสถาบันวิจัยร่วมของ CSIC และมหาวิทยาลัยหมู่เกาะแบลีแอริก อธิบายว่า: "เราพูดว่ามีความขัดแย้งเมื่อมีความผิดปกติ การแก้ไขและการแก้ไขจำนวนมากในบทความที่เกี่ยวข้องกับบางหัวข้อหรือบุคคลซึ่งมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันหรือมีการแบ่งขั้ว แบบจำลองของเราระบุพฤติกรรมประเภทต่างๆ ตามปัจจัยหลัก 2 ประการ ได้แก่ อัตราการย้ายตำแหน่งของบรรณาธิการเมื่อเวลาผ่านไป และ ระดับความอดทน นั่นคือ ความคิดเห็นของคุณต้องมีความแตกต่างอย่างไรในบทความที่คุณเขียน เพื่อให้คุณตัดสินใจเข้าร่วม" การศึกษาอธิบายพฤติกรรมทั่วไปที่สังเกตได้จากการวิเคราะห์ทางสถิติของบทความจำนวนมาก ตัวอย่างที่แสดงถึงพฤติกรรมเหล่านั้นมีอยู่ในบทความเกี่ยวกับการทิ้งระเบิดที่เดรสเดน ญี่ปุ่น และ อนาธิปไตย การวิเคราะห์โดยละเอียดของอินพุตทั้งสามนี้แสดงให้เห็นว่าบรรณาธิการมีปฏิสัมพันธ์และมีอิทธิพลต่อกันและกันอย่างไรทั้งทางตรง (ผ่านหน้าอภิปรายของบทความ) และโดยอ้อม (ผ่านการโต้ตอบทางเลือกในข้อความ) ประเภทของพฤติกรรม ประเภทของพฤติกรรมที่ง่ายที่สุดคือพฤติกรรมที่มีการปะทะกันของความคิดเห็นและการแก้ไขจำนวนมาก แต่บรรลุข้อตกลงในเวลาอันสั้น พฤติกรรมทั่วไปอีกประการหนึ่งคือการที่บรรณาธิการสามกลุ่มมีปฏิสัมพันธ์: กลุ่มหนึ่งมีจำนวนบุคคลที่แน่นอนซึ่งรวมกันเป็นกลุ่ม "กระแสหลัก" และอีกสองกลุ่มที่ต่อต้านกลุ่ม "สุดโต่ง" ในกรณีนี้ ความเห็นพ้องต้องกันจะเกิดขึ้นหลังจากเวลาผ่านไปนานเท่านั้น และผลลัพธ์อาจไม่สอดคล้องกับมุมมองกระแสหลักเริ่มต้น ในกรณีของสถานการณ์แบบไดนามิกที่บรรณาธิการใหม่ค่อยๆ แทนที่ผู้ที่เริ่มต้นความขัดแย้ง นักวิจัยพบว่าช่วงเวลาของความขัดแย้งและฉันทามติสลับกัน ขึ้นอยู่กับอัตราของผู้มาใหม่และระดับของการโต้เถียงในหัวข้อของบทความ ซ้ำไปเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป นักวิจัยของ CSIC สรุป: "แม้จะมีทั้งหมด แบบจำลองแสดงให้เห็นว่าแม้แต่ความคิดเห็นที่เป็นปฏิปักษ์กันมากที่สุดในที่สุดก็มาบรรจบกันเมื่อเวลาผ่านไป แม้จะไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงระหว่างผู้ร่วมให้ข้อมูลที่ไม่เห็นด้วยก็ตาม บทความเองก็มีส่วนร่วมในกระบวนการนี้เนื่องจากนำความคิดเห็นของแต่ละบุคคลมารวมกันและช่วยให้เกิดการบรรจบกัน กระบวนการ."